İşleme Sanatında Türk işi

El sanatları kişinin bilgi birikimine ve yeteneğine dayanan, genellikle elle veya kolay bulunabilen aletler dışında, makine gücüne ihtiyaç duyulmadan yapılan, bir toplumun gelenek ve göreneklerini, folklorik özelliklerini ve kültürünü yansıtan, doğada var olan malzemelerle yapılan,  bu sanatı icra eden kişinin zevkini ve becerisini yansıtan, maddi kazanç sağlayıcı üretime yönelik etkinliklerdir.

Nakış; değişik dokuma ve deriler üzerine; elde veya makinede iğne veya tığla, değişik iplikler, sim ve sırma kullanılarak, düz veya kabarık olarak yapılan süsleme sanatıdır. Bu sanat türünde duygu ve düşüncelerin ifadesinde, yaratıcılık ve el becerisi kullanılmaktadır. Nakış sanatı uygulayan kişinin yaratıcılığı ile sınırlıdır. Türk nakış işlemelerinde teknikler beş gurup halende uygulanır.

Dokuma iplikleri üzerinde yürütülen iğneler. Dokuma iplikleri çekilerek yapılanlar iğneler. Dokuma iplikleri kesilerek yapılanlar iğneler. Dokumanın üzeri kapatılarak yapılanlar iğneler. Dokuma iplikleri bağlanarak yapılan iğneler. Bu işleme tekniklerinin içinde var olan Türk İşi tekniği en yaygın kullanılan işleme sanat tekniğidir.
Geleneksel işlemelerden olan Türk işi; desen çizilerek geçirilen, bazı tekniklerinin ise sayılarak uygulanabildiği, mürver iğne tekniğinin dışında tersi ile yüzü aynı görünüşte olan bir işleme tekniğidir. Geçmişte genellikle yağlık, peşkir, uçkur, çevre, mendillere işlenirdi. Günümüzde ise daha çok dekoratif eşyalarda ve kıyafetlerde kullanılmaktadır.

Nakış’ın en çok kullanılan tekniklerinden biri olan Türk İşi, adı gibi Anadolu’nun Türk boylarından bugünümüze kadar birçok üründe başrolü oynamıştır. Değerini hiçbir zaman kaybetmeyen geleneksel Türk sanatlarından olan Nakış, nesilden nesle aktarılan bir kültürel mirastır. Kim bilir belki sizlerde nakış işleme tekniklerinden birini öğrenip bu kültürel mirasın nesilden nesle aktarılmasına yardımcı olursunuz.